Shopping street

Het was druk in de stad en ik vond het dodelijk irritant.
Al dat geschreeuw en geroep van de mensen achter hun
kraampjes die wilde dat hun eten gekocht word.
Ze riepen allemaal hetzelfde. 'Hier verse groente', 'Hier vers
brood'. Ik zuchtte en liep de menigte uit en ging op een
bankje zitten. Mijn hand hield ik tegen mijn hoofd aan terwijl ik
keek naar de menigte.

voor mij xd

Vrolijk liep ik rond door de winkelstraat, en kijk ik wat rond
als de mensen achter hun kraampje begonnen te roepen.
Mijn ogen had ik gericht op een viskraampje, en daar kocht
ik dan ook mijn vis. Dan stap ik rond met een vis in mijn
mond, en mijn oortjes plus staart waren wat aan het heen
en weer bewegen. Niet echt oplettend ga ik gewoon zitten,
naast iemand maar ik had mijn aandacht op de lekkere
vis gericht.

Als er ineens een meisje naast me komt zitten kijk ik op.
Ze had vis in haar mond, en je kon ook duidelijk aan haar zien
dat ze een neko is. Maar ik zei niks tegen haar en bleef gewoon
zitten. Ze ergerde me nog niet, dus had ik ook geen reden om
weg te gaan. Ik hield niet zo van vis, maar ik haatte het ook weer niet.

Rustig at ik mijn vis op, waarna ik dan naast me kijk.
"Oh eto hoi." Zei ik dan vriendelijk, waarna ik dan
weer een vis nam. Van de vorige vis bleef er enkel
een graat over. Ook was ik blij dat alles beter ging,
en dat ik me geen zorgen meer hoefde te maken
over die bandieten. Met een glimlach kijk ik de
jongen naast me aan.

Aidou Hanabusa.

Als ze wat tegen me zegt kijk ik naar der.
Uhm, Hoi. Zei ik met een vriendelijke stem.
Dan sta ik op en loop ik weer tussen de menigte door
naar een ijskraampje waar ik een ijsje haal.

Als de jongen ook gedag zegt, kijk ik hem aan.
Dan merk ik dat hij weg gaat, niet wetend of hij
terugkomt. Rustig at ik mijn vis op, en kijk ik
wat rond naar de mensen. Mijn oortjes nam elk
geluid op.

Ik kocht een ijsje en nam er een likje van. Eigenlijk had ik
geen trek in ijs, niet wetend waarom ik het eigenlijk kocht.
Maarja, ik had er ineens trek in en dan ineens niet. Ik zuchtte
en at het toch maar gewoon op omdat het anders zonde was.
Als ie op is loop ik de menigte uit richting het bos wat wel
dichtbij was.

Rustig zat ik nog van mijn vis te eten, als er dan plots
een rare vent naar me toe komt. Die vroeg me dan of
ik wou komen dansen bij hem, waarbij ik deze even
verbaasd aankijk. "Nee." Zei ik dan en rustig sta ik op,
ik stap weg in een richting en ik negeer die man. Hij
ging gewoon weer weg, en ik zuchtte opgelucht. Niet
veel later ging ik weer op een bankje zitten, en at ik
gewoon mijn vis weer op.

Ik ging onder een boom zitten, kijkend naar de vijfer verderop
waar een moeder liep met haar kleine dochter. Het zag er opzich
wel schattig uit. Dan haal ik de kraal uit me zag die ik toen van Kaname
terug had gehad omdat ie gevallen was, toen ik nog klein was en hij ook.
Ik zuchtte en keek er even naar, dan stop ik hem weer terug in me zak.

"Heh waarom moesten we nu Ultimate Fire blast gebruiken?"
Zei ik tegen Iflimur die ondertussen naast me was, nouja
zijn geest was naast me. Dan kijk ik wat rond en at ik mijn
vis verder op. Als die op was, liep ik gewoon weer verder.

Toch kon ik het niet laten om er weer naar te kijken.
Ik hielt hem tegen het zonlicht, zo zag hij er mooier uit.
Dan stop ik hem weer terug en besluit er niet meer aan te komen.
Ik kijk op en zie dat de vrouw en haar dochter al weg zijn.

Rustig liep ik verder, en stap ik richting het bos. Daar
klom ik in een boom, en zo sprong ik telkens van tak
naar tak. Als ik dan eenmaal bij een geschikte boom
ben, ga ik op de tak neerzitten. Mijn ogen sluitend
begin ik dan te zingen.

Als ik ineens een stem hoor, zie ik weer dat meisje in een
andere boom zitten. Ik luisterde even naar wat ze zong.
Ergens kwam me het wel bekend voor. Maarja, misschien had
ze het wel zelf verzonnen en dacht ik het gewoon. Dan sta ik op
een gegeven moment op en loop naar de vijver waar ik wat
grind in gooi.

Ik zong het liedje verder, en ik werd er rustig van.
Mijn ogen waren nog steeds gesloten, en ik zong
gewoon erg vrolijk verder. Ik was vrij en heel
vrolijk aangezien ik nu eindelijk een rustig leven
kon beginnen.

Ik keek naar eendjes die voorbij zwommen, dus ik besloot niks
te gooien, anders vond ik het zielig voor die beestjes.
Een zucht ontglipte me weer en bleef maar staren naar
het water dat me spiegelbeeld reflecteerde.

Na een tijdje stop ik met zingen, en kijk ik wat om
me heen. Plots zag ik die jongen weer, niet dat ik
hem achtervolgde ofzo. "Ne, Iflimur wanneer gaan
we nog eens naar mijn ouders?" Vroeg ik dan aan
de draak. Rustig spring ik de boom uit, en stap ik
weer verder.

Ik bleef staren naar mijn eigen spiegelbeeld. Even miste
ik de academie en me vrienden. Als ik wat hoor kijk ik
even achterom en zie ik dat meisje. Ik had geen zin om op haar
af te stappen, zij waarschijnlijk ook niet dus liet ik het zo.

Rustig stop ik dan met stappen, en kijk ik even om.
"Ne, wat is je naam?" Riep ik dan naar de jonge, en
ik kijk wat nieuwsgierig naar hem. Dan draai ik me
gewoon om, en kijk ik even rond.

Ik sluit even me ogen en zucht. Kennelijk had ze wel intresse,
waarom zou ze? Het zou haar afschrikken als ze hoorde
dat ik een vampier ben. Dan open ik me ogen weer.
Mijn naam is Hanabusa Aidou(Achter,voor you know =).
En de jouwe?

"Artio." Zei ik dan met een glimlach, waarna ik dan
naar hem toe stap. "Mooie naam." Zei ik dan lief
tegen hem, waarna ik dan even mijn oortjes beweeg.
Rustig sta ik op een afstand voor zijn neus, en kijk ik
hem nieuwsgierig aan.

Uhm bedankt, jouw naam is ook best wel mooi.
Daarna kijk ik weer naar de eendjes en me eigen spiegelbeeld.
Waarom stelde zichzelf eigenlijk voor? Maarja, dat deed ze natuurlijk
uit beleefdheid en dat accepteerde ik wel. Dat was ook netjes.

Dan volg ik even zijn blik, en merk ik eendjes op.
"Kawaii." Zei ik dan zachtjes, waarna ik gewoon er
rustig naar kijk. Mijn staart begon zoals gewoonlijk
heen en weer te bewegen, en ik had een kleine
glimlach om mijn lippen.

Ineens merk ik op dat haar staart heen en weer beweegt.
Daardoor krijg ik een kleine glimlach en zie ik ook dat ze
de eendjes duidelijk heel schattig vind. Leuk he eendjes?
zei ik wat zachtjes.

"Ja heel leuk." Zei ik dan rustig en zachtjes, mijn
ogen had ik even op hem gericht. Maar dan kijk
ik gewoon weer naar de eendjes. "Woon jij hier?"
Vroeg ik dan wat nieuwsgierig aan hem.