Allone with my horse..

Isil reed op haar paard door het bos.
Ze keek in het rond en zuchtte diep.
Een zonnenstraaltje brak door de bladeren van de bomen.
Ze keek op en glimlachtte lichtjes.
Ze reed verder en zag een appelboom.
Ze stapte van Iliya af en liep naar de boom.
Ze klom behendig in de boom en plukte een appel.
Ze zagen er goed uit.
Ze nam een hap en plukte nog een appel.
Ze sprong naar beneden en gaf de appel aan Ilya.
Die het voorzichtig op at.

gereserveerd^^

Omhuld in een zwarte gewaad reed Zexion op zijn zwarte paard.
Het paarde stapte in het zand van de grond in het bos. De stappen
waren zwaar, maar beheersd. Zexion had zijn vingers om de teugels
gedaan. Op zijn hoofd zat de capuchon en zijn rode kijkers waren
niet zichtbaar, maar toch kon hij de omgeving rond zich zien. De
lucht was gevuld met grijze wolken, de zon brak nog net door de
wolken door.

Hij trok aan de teugels als hij het paard hoorde snuiven. Dat be-
tekende simpelweg dat er een wezen hier was. Ik trok er nogmaals
aan en het paard liep de andere kant op. Voor een korte tijd bleef
hij stilstaan en Zexion stapte van het paard af. Hij begon te stappen
door het bos en zag algauw een meisje staan met haar paard waar-
schijnlijk.

Haar paard bewoog met haar oortjes en schudde met haar hoofd.
Opeens keek ze achter zich.
En zag de twee ze snoof en stampte even met haar hoef.
Isil volgde de blik van haar paard en keek naar jongen en zijn paard.
Ze wist niet zeker of ze iets moest zeggen en wachtte af.

Zexion leek door haar heen te kijken, maar deed zijn capuchon af.
Zijn donkerblauwe haren en rode ogen werden zichtbaar op zijn gezicht
zat een neutrale uitdrukking, niet koel, niet vriendelijk. 'Wat doe je hier?'
vroeg hij enkel om haar te waarschuwen dat het hier gevaarlijk was en
niet een onschuldige bos.

Ondertussen snoof zijn paard een beetje onrustig en begon wat
rond te lopen. Zexion keek vreemd op, maar besloot er maar geen
aandacht aan te geven en keek terug naar het meisje.

Isil keek een beetje onderzoekend naar de jongen.
''ik reis wat rond en ik kwam toevallig hier en u?'' vroeg Isil en keek weg.
Ze aaide haar paard over haar hals.
En keek even in het rond.
Daarna keek ze naar het paard van de jongen die er onrustig uit zag.
Ilya stampte ook even onrustig met haar hoef.
''rustig meisje'' zei Isil zachtjes tegen haar paard.
En aaide haar over haar neus.