Walking, just... Walking..

Toen ik opmerkte dat hij naar me keek stond ik snel op en liep naar
hem en de ober toe. "Wil je naar buiten gaan, in de regen?" Vraag ik
zacht zodat mensen niet gingen opkijken omdat ze wat hoorde. Ik
hoopte dat Mukamimaru een schuilplek gevonden had en dat hij ook
wat eten gevonden had zodat hij de dag wel zou doorkomen.

Ik kijk haar rustig aan, waarna ik haar tegen me aantrok. Rustig had ik geluistert naar
wat ze gezegd had. "Ik kan voor een paraplu zorgen hoor." Zei ik dan tegen haar,
terwijl ik haar rustig aankijk in de ogen. Ookal was die paraplu dan van ijs, maargoed
het was dan ook een bescherming boven het hoofd. Nog steeds kijk ik haar aan, en
glimlach ik even wat men zelden bij me zag.

Ik bloosde licht toen hij me tegen zich aantrok, ik merkte op dat
hij glimlachde en ik glimlachde zelf ook vaag, ik keek even omhoog
naar de ijsparaplu die doorscheen, ik snapte eigenlijk niet waarom
hij dit deed, maar vriendschap sluiten was altijd goed.

Rustig stap ik dan naar buiten, waarna ik even omkijk. Maar toch bleef ik even rustig
wachten, waarna ik naar boven kijk. Ik zag de gaurdian over de stad vliegen, en ze
keek dan ook naar me. Ik glimlachte naar haar, en kijk dan weer eens om. Even zucht
ik zachtjes als ze nog niet kwam, maar dan ga ik zelf even op een bankje verderop
zitten.

Ik volg hem snel en merkte de Guardian niet op die over de stad vloog.
Bij het bankje waar hij ging zitten stopte ik met lopen en keek naar
een plas water. Ik ging zitten op het bankje, bijna op het randje en
staarde naar alle plassen die groter en groter werden door de regen.

Rustig kijk ik om me heen, als ik haar dan naar me toe zie lopen. Ik kijk haar rustig
aan, maar dan even naar de hemel. Dan zucht ik even, en kijk ik haar aan. "Is dat niet
koud onder als je op de koude bank zit?" Vroeg ik dan rustig maar blijf dan gewoon
wat naar haar kijken.

De wolken trokken langzaam weg en de zon kwam weer tevoorschijn
wat voor regenboog kleuren in de plassen zorgde, ik keek er met grote
ogen naar. "Het valt mee." Antwoord ik dan op zijn vraag en ik keek naar
de zee waarboven een regenboog reflecteerde, ik keek er bewonderend
naar. Het kalme water toonde geen sporen meer dat het geregent had,
het water was ongewoon kalm, iets te kalm.

Rustig liet ik de paraplu verdwijnen, en kijk ik nog naar de hemel. Waarna ik dan even
zuchtte, en ik kijk dan naar Ren. Rustig bekijk ik haar even van kop tot teen. Gosh wat
was ze wel mooi, dan schud ik mijn hoofd en richt ik mijn aandacht ergens anders op.
Nouja ik kon zo wel uren staren naar haar, maar ik hield me gewoon netjes en deed
het maar niet. Dan kijk ik even als er een groepje meisjes voorbij lopen.

Ik merkte het groepje meisjes op en herkende ze toevallig van school.
Ik draaide me om en zei kalm. "Konnichiwa... Midori-San, Sayuri-San,
Asuka-San." ik zag dat ze even opkeken maar dan zonder iets te zeggen
verder liepen. Met een zucht keek ik naar de grond en dan gelijk weer
naar het water.

Even kijk ik die meisjes na, waarna ik dan opsta. Ik rekte me even uit, en kijk dan
naar Ren. Dan draai ik me om en zucht ik even. "Wat ga je nu doen?" Vroeg ik aan Ren
terwijl ik over mijn schouder kijk naar haar. Ik had om eerlijk te zijn wel zin om wat te
gaan wandelen, maar toch vroeg ik het voor de zekerheid aan haar.

"Het maakt niet uit wanneer ik thuis kom, dus als je het niet erg vind, blijf
ik nog even bij je..." Zeg ik en ik blijf gewoon nog even op m'n plek staan.
"Wat wou je gaan doen?" Vraag ik nu ik iets spraakzamer ben geworden.
Ik voelde een windvlaag en keek snel achterom, in de hoop dat het Mukamimaru
niet was, gelukkig was hij het niet en gewoon een windstoot.

"Ik wilde net een wandeling maken." Zei ik dan rustig terwijl ik haar weer even bekijk.
Mijn ogen bleven op haar gericht, en dan wend ik mijn blik weer af. Dan stap ik al naar
voren, en wacht ik even op haar. Op 1 of andere manier trok ze me wel aan, maar dat
negeerde ik dan natuurlijk. Ik schudde mijn hoofd om zo aan iets anders te denken, en
niet te laten merken aan haar.

Een grijns verscheen op m'n gezicht en ik rende langs hem op vooruit.
"Eens kijken of je me bij kan houden!" Zeg ik, ik raakte steeds meer
gewent aan hem en zag hem nu als een vriend, ik keek achterom of
hij me achterna kwam.

Ik kijk haar aan als ze voorbij schiet, waar ik erg veel om moet grijnzen bij haar
woorden. Waarna ik dan in snelle pas vlak achter haar was, en even mijn vingers in
haar zij drukte. Dan ren ik weg en kijk ik om naar haar, ze was leuk en zou een goede
vriendin worden. Maar meer wilde ik niet, aangezien ze veel te jong was voor me. Dan
stop ik even bij een drukke straat, waar ik me eerder aan ergerde.

Even lag ik voor en zag dat hij snel dichterbij kwam, ik voelde opeens
wat prikken in m'n zij en ren dan snel achter 'm aan om wraak te nemen,
als hij stopt met rennen bij de drukke straat bots ik tegen zijn achterkant
op omdat niet meer kon afremmen. Ik keek een beetje versuft omhoog
naar 'm. "Sorry!" Zeg ik met een grijns.

Als ze tegen me aanbotst kijk ik naar haar, waardoor ik in de lach schoot. Maar niet om
haar uit te lachen. "Loop je graag tegen me op?" Zei ik plagend tegen haar, waarna ik
haar oppakte en zo weer verder stapte. Mijn blik was echter uitdagend en plagend, en
dat kon je goed zien. Na een tijdje kwamen we de drukke straat uit, en zette ik haar
weer neer. "Zo, dan hoef ik je niet tussen die mensen te zoeken." Lachte ik plagend.

"Bedoel je daarmee dat je me dan niet kan zien en dat ik klein ben?!"
Zeg ik als ik met m'n armen op en neer zwaai (Chibi anime styleXD).
Ik kalmeerde al snel en zag op de wegwijspaal (ohja..) dat het bos
100 meter verderop is. "Wou je naar het bos gaan..?" Vraag ik als ik
kijk wat er op de andere bordjes stond, daar stond warmwaterbronnen (Onsen heten die volgensmij)
en op nog een andere stond vuurtoren.

"Klein zou ik je niet noemen, maar dapper wel. En ik bedoelde dat ik je niet zou kunnen
vinden door die mensen snapje?" Zei ik dan waarna ik even rondkijk. Dan nam ik haar
weer op en legde haar over mijn schouder. Ik liep dan gewoon naar het bos toe, waar
ik haar pas in het bos zou neerzetten. Ik plaagde haar zo een beetje door haar steeds
op te pakken. Dan zet ik haar neer, en kijk ik rond. "Hmm er is hier een draak in de
buurt." Zei ik dan rustig tegen haar.

Ik hoopte dat ik niet zeeziek werd doordat ik steeds opgepakt word.
Toen hij over een draak begon raakte ik licht in paniek. "Ehh, weet
je het zeker?" Ik keek rond en hoopte dat hij Mukamimaru niet
bedoelde, Mukamimaru was niet gewent aan contact met vreemden.
Ik keek nog even rond, zelf kon ik hem niet aanvoelen.

"Ik ben er heel zeker van." Zei ik dan rustig waarna ik haar aankijk. Even kon ik me
niet bedwingen, en gaf ik haar een kus op de wang. Dan stap ik weer verder, om de
voetsporen van de draak te volgen. Het was van Shinwa en dat wist ik zeker, ik kende
haar voetsporen uit duizend draken. Je zag ook hoe de vorm van de voetsporen waren.
Was ze dan op mij aan het wachten? Of had ze gewoon zin om rond te dwarrelen.

Ik bloosde toen hij een kus op m'n wang gaf en volgde hem, in de hoop
dat het niet Mukamimaru was die hij op het spoor was, ik keek even naar
de voetsporen en zag dat die niet van Mukamimaru waren, omdat die veel
groter waren, en zijn binnenste kootje stond verder van de poot af. Ik vroeg
me af of er meer draken in de buurt zouden zijn.

Ik merkte dat ze me volgde, maar ik keek gewoon naar de voetsporen. Alleen eindigde
deze bij de open plek. Daar stond ze dan de almachtige gaurdian, na een paar maand
geleden was ze nog steeds dezelfde. Ik glimlachte naar haar, en dan kijk ik even om
naar Ren. "Dat is de gaurdian of the world." Zei ik dan met een brede glimlach. "Shinwa
is haar naam." Vertelde ik er nog rustig bij.

Ik keek met bewondering in m'n ogen naar Shinwa, ze had glanzend
blauwzwarte schubben en was redelijk groot, dit was de 2e draak die
ik in mijn leven zag, maar Guardian of the World, dat betekent dat ze
erg sterk moet zijn. Ik stak m'n hand voorzichtig uit naar haar en
probeerde d'r te aaien.

Rustig kijk ik naar Ren en glimlach ik even, waarna ik rustig naar Shinwa kijk. "Shinwa
wees braaf hé." Zei ik lachend waarna ik dan mijn arm om Ren deed. Mijn ogen richtte
ik even op haar maar dan kijk ik gewoon weer naar de draak. Zij was ook toevallig de gaurdian van de tempel, en beschermde mij dan ook.


Shinwa
Ik kijk rustig naar het meisje en naar Gwydion, waarna ik haar dan toeliet dat ze mij
aanraakte. Ik bleef echter rustig en alert op gevaar en dergelijke. "Je kent me toch
goed genoeg Gwydion." Zei ik dan terwijl ik hem een duwtje gaf met mijn vleugel. "Is
zij je geliefde ofzo?" Vroeg ik dan waarna ik zag dat beide begon te blozen. Wat me
eigenlijk wel geamusseerd deed kijken.

Ik werd knalrood toen Shinwa dat zei en mompelde iets onverstaanbaars
terwijl ik nog steeds met m'n hand de schubben van haar aanraakte.
Ik kreeg langzaam weer m'n gewone kleur terug en bekeek Shinwa van
kop tot staart, ze was een slag kleiner dan Mukamimaru, maar ze was
volgensmij wel sterker.